Er zijn van die nummers die niet zomaar herinneringen oproepen, maar je echt terug nemen naar een andere tijd. Voor mij zijn dat de nummers van de popgroep Backstreet Boys uit de jaren 90. Wanneer ik dat hoor, ben ik weer even 12 jaar.
Backstreet Boys nostalgie. Mijn muzikale reis terug naar de jaren 90
In de jaren ’90 waren popgroepen zoals Thake That, Spice Girls, NSYNC, Boyzone, All Saints en natuurlijk de Backstreet Boys helemaal hot. Meiden, die stapelverliefd waren op hun idool en hoopten op een live ontmoeting met hun crush, ook ik.
Mijn slaapkamer hing vol met posters
De jongens van de popgroep Thake That vond ik helemaal niks. Mark Owen was dé spetter van de groep, maar die liet mij koud. Mijn hart ging naar de Backstreet Boys.
Ik spaarde er alles van: T-shirts, sierkussens, kaarten, vlaggen, cd’s en elk tijdschrift waar ze in stonden kocht ik zoals bijvoorbeeld de Break-out. Posters uit tijdschriften hing ik in mijn slaapkamer, je zag geen stukje behang meer.
Mijn favoriete Backstreet Boy
Mijn favoriet was Nick Carter, wat een spetter vond ik dat! Dat vonden meer meiden, maar ík ging er later mee trouwen haha. Alle liedjes vond ik leuk, maar in het bijzonder ‘Get down’. Daar zag Nick er fantastisch uit en ik weet ook nog precies wat hij aan had in de clip: een zwart T-shirt met daarover een jasje in de kleuren geel, oranje en rood. Zijn kapsel was ook fantastisch, veel jongens hadden toentertijd ook hetzelfde kapsel, dat was helemaal in.
In diezelfde periode kwam er een nieuwe artiest: Peter André en wat was dat een knappe vent. Ik kon gewoon niet kiezen wie ik nu leuker vond en ook draaide ik zijn cd’s grijs.
Naar het concert van de Backstreet Boys
Toen ik in de eerste klas van de middelbare zat gaven de Backstreet Boys een concert in Amsterdam met in het voorprogramma ( je raad het nooit ): Peter André. En ik mocht er van mijn ouders naartoe! Mijn droom kwam uit en ik zou mijn idolen nu echt gaan ontmoeten.
Samen met mijn vriendin beleefden we de avond van ons leven. Ik schreeuwde zijn naam: ‘Nick, Nick!’. en hij keek naar míj! Althans dat dacht ik toen natuurlijk, toevallig keek hij gewoon mijn kant op 😉 . Alle meiden waren aan het gillen en van de liedjes hoorde je eigenlijk weinig.
Ik gilde mijn longen uit mijn lijf en de volgende dag had ik op school geen stem meer over. Maar dat was het me allemaal wel waard, deze avond zou ik nooit meer vergeten.
Terug in de tijd
Heel soms hoor ik nog weleens een liedje van de Backstreet Boys op de radio wanneer ik in de auto zit. De volume knop gaat dan omhoog en zing de longen uit mijn lijf en ben weer even terug in de tijd, terug naar mijn jeugd.
Van welke popgroep was jij vroeger fan?
