Dingen bewaren, daar ben ik héél goed in. Ik kan moeilijk afstand doen van dingen en denk dan vaak dat ze misschien ooit weleens van pas kunnen komen. Soms, heel soms moet ik er wel eens met de bezem doorheen, dan is het tijd om echt eens te bekijken wat naar de kringloop kan of naar de stort. Ontspullen dus!
Bewaren of weggooien?
Weggooien vind ik zo zonde, dan moet het wel echt kapot zijn of is het dan nog te lijmen? Nee, zeg ik dan tegen mezelf, kapot is kapot: weggooien. Ik bekijk het nog even en dan besluit ik dat het bij de weggooi stapel mag. Opruimen is niet echt mijn ding, verzamelen spreekt me meer aan. Maar eens moet je toch een keer gaan opruimen, zoals bijvoorbeeld het speelgoed opruimen, maar ontspullen is niet te doen met je kind(eren) erbij.
Een rommelkamer toverden we al eens om naar een prachtige speelkamer voor de de jongens. Ja, ik weet hoe het moet, want met deze opruimtips tover je zo alle rommel weg. Het probleem wat bij mij vaak terugkeert is, dat ik alles leuk vind en wil bewaren, maar soms moet je je ogen even dicht doen en ontspullen.
Wat moet je met zoveel mandjes?
Bij de verhuizing vroeg mijn vriendin zich af wat ik in godsnaam met zoveel rieten mandjes moet? ”En die emmer kan ook wel weg.” ”Nee, zei ik, mandjes zijn altijd handig, daar kan je weer spullen in opbergen en die emmer is vintage, hartstikke leuk als decoratie in de tuin.” En natuurlijk ging het mee in de verhuiswagen.
Helaas had ik niet zoveel ruimte om alles mee te nemen, dus moest ook van heel veel spullen afstand doen (ondertussen ben ik weer helemaal bij met andere leuke spullen, maar dat terzijde). Er was nog een handje vol waar ik echt geen plek meer voor had, maar mocht ik bij een hele lieve vriendin op zolder opslaan.
Ruim een jaar ging voorbij en die spullen stonden daar nog steeds op zolder. Echter wist ik voor de helft niet meer wat er stond, maar wilde het wel bewaren. Totdat haar man er genoeg van had en ik mijn spullen moest ophalen. Heel begrijpelijk hoor, maar ik had geen idee waar ik er mee naartoe moest, want zelf had ik er geen plek voor.
Alles in de garage
Samen met mijn vriend hebben we de spullen opgehaald en naar zijn garage gebracht. Tijdelijk dan, want als het lekker weer is ga ik alles uitzoeken en bepalen wat weg kan of wil bewaren.
Wat een leuke spullen heb ik toch, blij dat ik het bewaard heb! Maar ook hier ging weer ruim een jaar voorbij en al die tijd stonden mijn spullen daar in de garage. Totdat ook mijn vriend vond dat het tijd werd om te ontspullen en zo gezegd, zo gedaan.
Ontspullen
De garagedeur ging open en daar stond mijn rieten poppenwagen die ik heb gekregen toen ik 1 jaar werd. Bewaren natuurlijk! Mijn oude schooltas van de middelbare, een lederen zwarte tas. Die wilde ik toen zo graag hebben en er zaten ook nog spullen in. Die moest ik natuurlijk eens goed bekijken. ”Dit gaat heel lang duren”, zuchtte mijn vriend. De tas was beschimmeld, die moest ik wel weggooien, maar de inhoud niet, dat gaan we bewaren.
Een lampenkap, mijn oude Roces skeelers, poppenhuis, agenda’s, vazen, spiegels, boeken, een uit elkaar gevallen kastje, een oude bureaustoel met het weer erin, een doos vol met vintage beeldjes, lego, piñata, Schultute die ik heb gemaakt, een eierkastje en ik ben vast nog wat vergeten, maar al met al viel het op zich best mee.
Naar de kringloop
Er zaten dingen bij waarvan ik dacht: ”Waarom heb ik dat bewaard?”. Dat konden we naar de stort brengen. Een gedeelte kon naar de kringloop en er was een dat-kunnen-de-jongens-op-de-rommelmarkt-verkopen én een gedeelte voor eeuwig bewaren, daar ga ik nog plek voor maken bij mij thuis.
Zo heel veel opgeruimder was zijn garage niet, want ook hij had aardig wat rommel liggen en dan zegt hij dat ik veel bewaar? ”Dit is van mijn jongens van vroeger” en hij haalde een grote mand tevoorschijn met camping speelgoed, speelgoed autootjes en oude kinderboeken. ”Breng toch naar de kringloop, zei ik, daar doe je nooit meer wat mee.”
”Kijk, zei hij, een bierpul en er zit een fluitje in” en hij haalde een klein houten fluitje waar een vogeltje opzat tevoorschijn en blies erop. ”Wegdoen?”, vroeg hij en hij keek me aan. ”Dit gaat zo héél lang duren”, dacht ik bij mezelf, en knikte met mijn hoofd naar de weggooi stapel.
Ben jij meer van het bewaren of weg doen?
